Bir hayat düşünün… Bilgisayar ekranları, sunucular ve yüksek tempolu toplantılarla dolu uzun yıllar. Sonra bir gün, her şey geride bırakılıyor. Şehir terk ediliyor, motor hazırlanıyor, rotalar doğaya çiziliyor. Ve sonunda: Assos’ta, denizin ve zeytin ağaçlarının arasında yeni bir hayat başlıyor.
Bu röportajda, sadece bir motosiklet tutkunu değil, aynı zamanda hayallerinin peşinden giden, cesur bir yolcunun hikâyesine konuk oluyoruz. Kurumsal hayattan kamp ateşine, dijitalden toprağa uzanan bir dönüşümün izlerini sürüyoruz.
Rüzgarı arkasına almış, asfaltı geçmiş, şimdi ise yıldızların altında yeni bir yaşam kurmuş biriyle tanışın…
Ahmet Alan-Neverland Camping Assos
Geçmişin Tozlu Yolları: Teknoloji Dünyasından Yola Çıkış
- Yıllarca İT sektöründe çalıştıktan sonra o ilk "bu iş bitmeli" hissi ne zaman geldi? O anı hatırlıyor musun?
Geçirdiğim küçük bir kaza sorgulamam ve karar verme sürecini hızlandırdı.
- Birçok kişi kurumsal hayatı bırakmayı hayal eder ama cesaret edemez. Senin kıvılcımın neydi?
Eşimin, ailemin ve arkadaşlarımın fikrime gösterdiği yapıcı eleştiriler her zaman motivasyon kaynağım oldu.
- Bugünkü hayatına geçiş sürecinde motosikletin bir metafor gibi kullanıldığını hissediyor musun?
Benim için çok büyük etken zira sosyal çevremin çoğunluğu aynı yaşam felsefesine sahip insanlardan oluşuyor. Motosikletinde bireysel karar verebilme de ciddi yönlendirici etken olduğunu düşünüyorum.
Motosikletle Büyüyen Yolculuk
- İlk motosikletin hangisiydi? O motosikletle yaşadığın en unutulmaz an neydi?
Şu an pek ciddiye alınmasa da ilk motosikletim 1991 yılında peugeot 103 bir mopeddi. Uzun bir aradan sonra sahip olduğum yüksek cc motorum ise 2004 model Suzuki GSX750F idi. Eşim ile yaptığımız yarım karadeniz turu ise bizde hala tebessüm yaratıyor.
- Yollarda olmak, senin için sadece sürmek mi, yoksa bir çeşit içsel seyahat mi?
İçsel sehayatten kastınıza tam cevap olur mu bilmiyorum ama sürüş yapmak benim için tüm düşünce ve kaygılardan kurtulmak için kullandığım bir yöntem.
- Bir motosiklet sürücüsü olarak Türkiye'de seni en çok etkileyen rota ya da kamp alanı neresi oldu?
Tabiki ege ve akdeniz sahilleri. Hala her yıl yapmaya çalıştığım rotadır. Hala aktif mi bilmiyorum ama Fethiye/Kelebekler vadisinin üzerinde bulunan Faralya Köyünde kamp yapıp, Kelebekler Vadisi’ ne bakarak gün batımını izlemek efsanedir.
- Motor sürerken zihninde neler olur? Planlar mı yaparsın yoksa tamamen plansız bir şekilde mi hareket edersin?
Bence kendimizi yollara konsantre ederek plansız sürmek gibisi yoktur.
Assos’ta Yeni Bir Hayat: Dijitalden Doğala
- Assos’ta bir kamp alanı kurma fikri nasıl doğdu? Bir harita üzerine parmak koymak mıydı, yoksa yollar seni oraya mı getirdi?
Başlangıç maalesef o'kadar çılgınca olmadı, biraz işletmesel olasılıkların yüksek olduğu bir nokta seçmenin doğru olacağını düşünmüştük. Sonrasında istediğimiz daha bakir daha sakin olan şu anki noktamıza geçebildik.
- Kamp alanınızı oluştururken, eski mesleğinden öğrendiğiniz hangi beceriler işinize yaradı?
YOK ? Çünkü oradan bir şey getirmedim.
- Şehir hayatından gelen misafirlere ilk olarak neyi fark ettirmek istiyorsun?
Aslında bu konuda pek etkimiz olmasa da temel olarak daha özgür tatil yapma olasılıklarını, konforlarından fazla taviz vermeden elde edebilecekleri bir başlangıç noktası olmayı hedefliyoruz.
- Doğada yaşamak, teknolojiyle bağınızı tamamen koparmak anlamına mı geliyor sizce?
Maalesef o seçenek bence artık pek mümkün değil. Günümüz standartları elektrik ve sosyal imkanlar olmadan keyifli bir yaşam alanı oluşturmayı pek olası kılmıyor.
Yol Devam Ediyor: Gelecek Hayaller ve İlham
- Bugün geriye dönüp baktığında, “iyi ki yaptım” dediğiniz en büyük karar neydi?
Tabiki Evliliğim, hanımcılık forever..
- Yola çıkmak isteyen ama adım atmaktan korkanlara bir tavsiye vermen gerekse, ne olurdu?
Bu hep konuşulan çözümü de bilinen temel soru veya sorun. Düşünmeden başlayamıyorsan başarmak pek mümkün olmuyor bence.
- Seni en çok şaşırtan şey: Doğayla iç içe yaşamak mı, yoksa insanlarla yeniden bağ kurmak mı?
İnsanlar ile iletişim kurmanın bu kadar büyük haz ve mutluluk vereceğini tahmin etmemiştim. Sanırım geçirdiğim sürecin 10 yıl sürmesinin sebeplerin başında gelebilir.
- Sırada ne var? Yeni bir rota, yeni bir proje ya da sadece sessizlik mi?
Sıra yok işte önce dediklerimi toparlayacak olursak, anın getirdikleri seçenekleri değiştirir. Önümüzdeki maçlara göre yeni taktikler yaratalım.
“Yol Her Zaman Vardır”
Herkesin içinde bir yerlere kaçma isteği vardır. Kimi bastırır, kimi erteler. Ama bazıları vardır ki, motorunu çalıştırır ve gerçekten yola çıkar.
Assos’ta kurduğu kamp alanıyla, sadece doğaya değil, kendi özüne de dönüş yapan bu hikâye; bize şunu hatırlatıyor: Hayat bir ekranın içine sığmaz.
Bazen gerçek özgürlük, dijitalden bir adım uzak, çadırın fermuarını açtığınızda başlar.
Röportajı kapatırken şunu sormak kalıyor geriye:
Siz, ne zaman yola çıkacaksınız?
